Помощ за LibreOffice 7.5
Настройва ширините на колоните с избрани клетки според дължината на абзаците във всяка избрана клетка. Ако е необходимо, таблицата се разширява до ширината на страницата.
Настройва ширините на избраните колони, за да се побере съдържанието им, без да се променя ширината на самата таблица или неизбраните колони.
побира точно на един ред, макар че е възможно и често срещано колоните да бъдат по-широки от необходимото за точно побиране.
се опитва да зададе такава ширина на колона за избраните клетки, че най-дългият абзац във всяка клетка да сеОкончателното разпределение на ширините на колоните зависи от няколко фактора, като дължините на абзаците в избраните клетки, началната ширина на колоните с избрани клетки и дали общата ширина на таблицата може да се увеличи. Добавя се пространство и за вътрешен пълнеж на клетките, както и за пълнеж и отстъпи на абзаците. Ширината на таблицата никога не намалява, а неизбраните колони не се променят.
Следващият списък показва как се разпределят ширините на колоните за избраните клетки. Ако първата стъпка успешно ги разпредели така, че всички абзаци в клетката да са на по един ред, процесът спира, иначе при възможност се опитва втората стъпка. Третата стъпка описва как се разпределят ширините на колони, когато не е възможно да се напаснат всички избрани клетки след втората стъпка.
Ширините на колоните се разпределят пропорционално според най-дългия абзац във всяка клетка, но се не се надвишава общата ширина на колоните за селекцията от клетки.
Ако някои клетки не се побират точно в общата ширина на селекцията и таблицата може да бъде разширена (до ширината на страницата), ширината на таблицата се увеличава, докато всички клетки паснат точно.
Ако таблицата е достигнала по ширина до полетата на страницата и повече от една избрана клетка не пасва точно, се добавя колкото е възможно повече ширина на първата клетка, която не може да се напасне точно, и еднаква (по-малка) ширина за останалите такива клетки.
Стъпка 1 често е достатъчна за таблици, чиито клетки съдържат главно къси абзаци, докато стъпка 3 обикновено е необходима при избрани много колони или редове и/или избрани клетки с по-дълги абзаци.
побира точно на един ред, макар че е възможно и често срещано колоните да бъдат по-широки от необходимото за точно побиране.
се опитва да зададе такава ширина за избраните колони, че най-дългият абзац във всяка колона да сеОкончателното разпределение на ширините на колоните зависи от няколко фактора, като дължините на абзаците и началната ширина на избраните колони. Добавя се пространство и за вътрешен пълнеж на клетките, както и за пълнеж и отстъпи на абзаците. Ширината на таблицата никога не намалява, а неизбраните колони не се променят.
Ширините на колоните се разпределят пропорционално според най-дългия абзац във всяка колона, но се не се надвишава общата ширина на избраните колони. Когато избраните колони не могат да бъдат настроени идеално, първата колона, която не пасва точно, получава възможно най-много допълнителна ширина, а останалите такива колони – по-малка, еднаква за всички тях.